Hayatın her döneminde insan, farklı biçimlerde de olsa başkalarının yardımına ihtiyaç duyar. Bu doğal olan bir olgudur. Ancak, hayat yolunun bir dönemi vardır ki bu ihtiyaç yoğun olarak hissedilir. Bu dönem çocukluk ve ergenlik dönemidir.

Dünyanın en nadide çiçekleri olan yavrularımızın bu dönemlerinde anne ve baba olarak onların yanında; ihtiyaç duydukları konularda onlara yardımcı olmak en önemli görev ve sorumluluğumuzdur.   Yaradılış gereği her anne baba yavrusunun geleceğini hazırlarken onun öz güven sahibi olmasını, ruhen ve bedenen sağlam, sağlıklı olmasını ister.

Ruh sağlığı güçlü yetişen bir gençlikle ancak başarılı ve mutlu bir toplum oluşturulur gerçeğinden hareketle çocukla kurulacak sağlam ve sağlıklı bir ilişkinin temelinde kayıtsız şartsız sevgi olduğunu bilmeli ve davranışlarımızı bu yönde geliştirmeliyiz.  Anne ve babalar olarak hayal ettiklerimizden, çocuğumuzda görmek istediklerimizden, standartlarımızdan çok çocuklarımızın ilgi, yetenek, yaş ve duygu dünyalarına göre hareket etmeliyiz.

Okullarda verilen eğitim-öğretim, ailedeki eğitim ve öğretim ile desteklemeli, çocuğumuzun başarısında bizim de çok önemli katkılarınızın olabileceğini akıldan uzak tutmamalıyız. Onlara vereceğimiz sevgi, ılımlı yaklaşım, güven ve destekle onların adımlarını daha sağlam atmasına yardımcı olmalıyız.

Sonuç olarak Türk Milli Eğitiminin en önemli amacı düşünen, düşündüğünü doğru bir şekilde ifade edebilen, özgüveni olan kendi hayalini ve geleceğini hazırlayan, tartışan, tek taraflı değil anne ve babasıyla eğitimi destekleme yeteneğine sahip, manevi değerlere bağlı, karakter sahibi anne ve baba yetiştirmek, eğitimin en önemli hedefi olmalıdır. Önerilen proje bu hedefe katkı sağlayacaktır.